آئین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاههای اجرایی |
آئین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاههای اجرایی
ماده 1- کارکنان و مسئولان دستگاههای اجرایی که مطابق بندهای ذیل مبادرت به اخذ وجه و یا مال نمایند یا سند پرداخت وجه یا تسلیم مالی را دریافت کنند یا موجبات جلب موافقت و مذاکره و یا وصول و ایصال مال یا سندپرداخت وجه را فراهم نمایند. با توجه به بند (17) ماده (8) قانون رسیدگی به تخلفات اداری – مصوب 1372 – پرونده آنان به هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری برای اعمال مجازات مناسب ارجاع خواهد شد. الف – گرفتن وجوهی به غیر از آنچه در قوانین و مقررات تعیین شده است. ب – اخذ مالی بلا عوض یا به مقدار فاحش ارزانتر از قیمت معمول یا ظاهراً به قمیت معمولی و واقعاً به مقدار فاحش کمتر از قیمت. ج- فروش مالی به مقدار فاحش گرانتر از قیمت به طور مستقیم یا غیر مستقیم به اربابرجوع بدون رعایت مقررات مربوط. د- فراهم نمودن موجبات ارتشاءاز قبیل مذاکره جلب موافقت یا وصول و ایصال وجه یا مال یا سند پرداخت وجه از ارباب رجوع .
هإ- اخذ یا قبول وجه یا مال یا سند پرداخت وجه یا تسلیم مال از اربابرجوع به طور مستقیم یا غیرمستقیم برای انجام دادن یا ندادن امری که مربوط به دستگاه اجرایی میباشد.
و- اخذ هرگونه مال دیگری که در عرف رشوهخواری تلقی میشود ، از جمله هرگونه ابراء یا اعطاء وام بدون رعایت ضوابط یا پذیرفتن تعهد یا مسئولیتی که من غیر حق صورت گرفته باشد و همچنین پاداش و قائل شدن تخفیف و مزیت خاص برای ارایه خدمات به اشخاص و اعمال هرگونه موافقت یا حمایتی خارج از ضوابط که موجب بخشودگی یا تخفیف گردد.
فصل دوم – تکالیف و وظایف دستگاههای اجرایی ماده 2 – کلیه دستگاههای موضوع ماده (16) این آییننامه برای تحقق اهداف این آییننامه نسبت به انجام موارد ذیل میباید اقدام نمایند: الف- شفاف سازی مراحل انجام خدمات اطلاعرسانی مناسب به مردم ، اصلاح و کوتاه نمودن روشهای خدماتی که به مردم ارایه میگردد ، توسعه فناوری اداری ، انجام نظرسنجی از مردم و مراجعان براساس دستورالعملهایی که از طرف سازمان مدیریت و برنامهریزی صادر میگردد. (طرح تکریم مردم و جلب رضایت اربابرجوع در نظام اداری و مصوبات مربوط به اصلاح سیستمها و روشهای اداری) ب – آموزش کارکنان به نحوی که کارکنان ذیربط از مفاد این آییننامه به طور کامل مطلع شده باشند. ج- انتخاب بازرس یا بازرسان از طرف وزراء و رؤسای سازمانها ، استانداران ، مدیران عامل ، شرکتها، رؤسای سازمانها ، مدیران کل واحدهای استانی برای انجام نظارتهای لازم به طریق مقتضی وتهیه و ارایه گزارش در حیطه وظایف و ماموریتهای محوله. د- تشویق اشخاصی که تخلفات موضوع ماده (1) این آییننامه را گزارش نموده و گزارش آنان منجر به صدور حکم قطعی براساس آییننامه شده باشد، مطابق آییننامهای که به پیشنهاد سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور به تصویب هیئت وزیران میرسد. هإ - پیشبینی حق فسخ برای دستگاه اجرایی در قرارداد با اشخاص حقیقی و حقوقی به منظور اعمال حق مذکور در مواردی که به تشخیص دستگاه اجرایی طرف قرارداد مرتکب یکی از اعمال بندهای ماده (1) آییننامه شود.
ماده 3- کلیه کارکنان دستگاههای موضوع آییننامه مکلفند در صورت اطلاع از وقوع اقدامات مندرج در ماده (1) نسبت به خود یا دیگرکارکنان مراتب را با ذکر مشخصات فرد یا افراد پیشنهاد کننده به هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری و مقامات مافوق اطلاع دهند تا مطابق قانون پیگیری شود. ماده 4 – هرشخصی که در ارتباط با وظایف دستگاههای اجرایی از وی تقاضای رشوه شده و یا رشوه اخذ شده باشد یا تلاش برای گرفتن رشوه از وی شده باشد در اولین فرصت به مسئولان یا بازرسان موضوع .
بند (ج) ماده (2) آییننامه گزارش کامل موضوع و مشخصات شخص یا اشخاصی را که این رشوه را تقاضا نموده یا به دست آورده یا برای به دست آوردن آن تلاش کردهاند به مسئولان مربوط ارایه دهد.
فصل چهارم- نحوه رسیدگی به تخلفات رشوهگیرندگان ومجازاتهای اداری
ماده 5 – دستگاههای مشمول این آییننامه به ترتیب زیر برای پیگیری و رسیدگی به تخلفات موضوع ماده (1) و اعمال مجازات اقدام خواهند نمود:
الف- مقامات مندرج در ماده (12) قانون رسیدگی به تخلفات اداری چنانچه از طریق بازرسان انتصابی به وقوع تخلفات موضوع ماده (1) این آییننامه توسط هریک از کارکنان با مدیران ومسئولان مربوط اطلاع حاصل نمایند. مکلفند حسب اهمیت موضوع نسبت به اعمال یکی از مجازاتهای بندهای (الف) و (ب) و (ج) ماده (9) قانون رسیدگی به تخلفات اداری اقدام نمایند.1
ب- در صورت تکرار تخلف با گزارش و تایید بازرسان یا مدیران ذیربط ، هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری ملکفند با توجه به میزان تخلف و حساسیت آن کارمندان متخلف را به یکی از مجازاتهای مقرر در ماده (9) قانون یاد شده (به استثنای موارد مذکور در بند فوق ) محکوم نمایند. 2
ج- در صورت تکرار تخلف موضوع ماده (1) این آییننامه متخلف با تقاضای اعمال اشد مجازاتهای مندرج در ماده(9) قانون رسیدگی به تخلفات اداری به یکی مجازاتهای بازخرید خدمت، اخراج یا انفصال دائم از خدمات دولتی توسط هیئت رسیدگی به تخلفات اداری محکوم خواهد شد. 3 تبصره 1- : مراحل مذکور در این ماده مانع از اعمال اختیارات هیئتهای رسیدگی به تخلفات دارای در ماده(9) بدون طی مراحل فوقالذکر نمیباشد و هیئتها میتوانند جسب درجه اهمیت تخلف موضوع مجازاتهای بند (ج) را برای بار اول و یا دوم اعمال نمایند. تبصره 2- مقامات ذیربط با توجه به ماده (13) قانون رسیدگی به تخلفات اداری میتوانند کارکنانی را که پرونده آنان به هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری ارجاع میشود حداکثر به مدت سه ماه آماده به خدمت نمایند . 4 تبصره 3- دستگاههای اجرایی که مشمول قانون رسیدگی به تخلفات اداری نمیباشند مکلفند براساس قوانین و مقررات مربوط به خود با تخلفات مندرج دراین مقررات برخورد نمانید. تبصره 4- درصورتی که بازرسان موضوع بند (ج) ماده (2) این آییننامه مرتکب تخلفات بندهای ماده (1) شوند با تقاضای اعمال اشد مجازاتهای مذکور در قانون رسیدگی به تخلفات اداری به هیئتهای مزبور معرفی خواهند شد چنانچه تخلف ارتکابی بازرس عنوان یکی از جرایم مندرج در قوانین جزایی را نیز داشته باشد ، پرونده آن به ترتیب مقرر در ماده (19) قانون رسیدگی به تخلفات اداری به مراجع قضایی صالح ارجاع خواهد شد. ماده 6 – در مورد تخلفات موضوع بندهای ماده (1) این آییننامه که واجد جنبه جزایی است ، خصوصاً بندهای (ب) ، (ج) ، (د) و (هآ) این ماده هیئت رسیدگی به تخلفات اداری ملکف است با رعایت ماده (19) قانون رسیدگی به تخلفات اداری مراتب را جهت رسیدگی به مراجع قضایی صالح نیز منعکس نماید.
ماده 7 - در صورتی که اشخاص حقیقی و یا حقوقی طرف قرارداد با دستگاههای اجرایی مرتکب یکی از اعمال بندهای ماده (1) آییننامه شوند دستگاه ذیربط مجاز به عقد قرارداد جدید با اشخاص یاده شده به مدت پنج سال نمیباشد و این موضوع باید در شرایط معاملات با اشخاص حقیقی و حقوقی درج گردد.
تبصره 1- دستگاه اجرایی مربوط موظف است مشخصات اشخاص حقیقی و حقوقی موضوع این ماده را به سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور نیز اعلام دارد.
تبصره 2- درصورتی که اشخاص یاده شده حداقل دو بار مرتکب تخلف مندرج در این ماده گردند سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف است ضمن اعلام نام آنها به کلیه دستگاههای اجرایی خودداری از انجام معامله با اشخاص مزبور را جزء شرایط عمومی پیمان لحاظ نماید.
ماده 8- شرایط انتخاب بازرسان موضوع بند (ج) ماده (2) این آییننامه به شرح زیر میباشد: 5 الف – بازرسان باید از بین افراد امین ، مطلع با حسن سابقه انتخاب شوند. ب – صلاحیت بازرسان مییابد به تایید واحدهای ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات هر دستگاه با واحدهای مشابه برسد. ج- هماهنگی ، آموزش و نظارت بر کار بازرسان به عهده دفتر ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات دستگاه است. د- بازرسان موظفند سوگندنامه مخصوص را که برای همین منظور توسط سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور تهیه میگردد، امضاء نمایند.
هآ – دستگاهها میتوانند حسب توانمندیها و کارآیی و حجم مسئولیت محوله و خدمات برجستهای که توسط بازرسان انجام میگردد به استناد ماده (6) قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت تا میزان سی درصد (30%) مجموع حقوق و فوقالعادههای مربوط به عنوان فوقالعاده ویژه بازرسی به بازرسان پرداخت نمایند. فوقالعاده یاد شده غیر مستمر است و مشمول کسر کسور بازنشستگی نمیباشد و تا زمانی که مستخدم به عنوان بازرس انجام وظیفه مینماید و گزارشهای بازرسی آن واصل میگردد با نظر دستگاه ذیربط قابل پرداخت است.
و- دستگاهها میتوانند حداکثر به چهل درصد(40%) از بازرسانی که خدمات برجستهای برای پیگیری و کشف موارد تخلف انجام میدهند تا یک ماه حقوق و مزایا علاوه بر پاداش پایان سال در چارچوب ماده (41) قانون استخدام کشوری واحکام مشابه عنوان پاداش پرداخت نمایند. ز- بازرسان با پیشنهاد واحدهای ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات ، موضوع بخشنامه شماره 5663/10801 مورخ 4/3/1382 ، و با تایید مقامات مسئول منصوب میشوند . دفتر مذکور میتواند با حفظ پست ومسئولیتهای مربوط ویا با تغییرعنوان پستهای سازمانی به پست بازرس برای انجام وظایف بازرسی استفاده نماید . در هر حالت بازرسان از فوقالعادههای ویژه بازرسی بهرهمند خواهند شد. ج- در واحدهای استانی بازرسان با پیشنهاد روسای سازمانهای استانی یا مدیران کل استان و تایید واحدهای ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات در مرکز منصوب میشوند. ط- بازرسان منصوب از طرف استانداران علاوه بر اجرای مفاد این آییننامه در استانداریها ، عهدهدار بازرسی و انجام این وظایف در سایر واحدهای استانی نیز میباشند. ی- تعداد بازرسان هر دستگاه نباید از نیم درصد (5/0%) کل کارکنان تجاوز نماید برای موارد خاص با تایید سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور این درصد قابل افزایش است. ماده 9- در صورتی که هریک از کارکنان واحدهای تحت سرپرستی مدیران روسا ومسئولان سازمانهای موضوع این آییننامه مرتکب یکی از تخلفات مندرج درماده (1) این آییننامه شوند به مدیران و مسئولان مربوط به بار اول تذکر داده خواهد شد و برای بار دوم مدت شش ماه از انتصاب به سمتهای یاد شده محروم و برای بار سوم تا دو سال از انتصاب به پستهای مزبور ممنوع خواهند شد.
ماده 10- سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور مکلف است براساس روشهای نظرسنجی از مردم و اربابرجوع، گزارشات بازرسان و سایر منابع ، هر ساله دستگاههای مشمول این آییننامه را از نظر درجه سلامت اداری و میزان شیوع رشوه ، طبقه بندی ، تجزیه و تحلیل و سطحبندی نماید و نتایج راهمراه با راهکارهای اجرایی به رییس جمهور و دیگر مسئولان منعکس نماید. کلیه دستگاههای مشمول این آییننامه برای انجام مطلوب این ماده مکلف به همکاری با سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور میباشند. ماده 11- سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور موظف است اقدامات لازم را برای توجیه و پیگیری اجرای این آییننامه به عمل آورد. ماده 12- دستگاههای اجرایی موظفند برای اجرای دقیق این آییننامه واحدها و گروههایی از کارکنان خود را که بیشتر در معرض دریافت و پرداخت رشوه میباشند اولویتبندی نمایند و نقاط آسیبپذیر را با جدیت و اولویت اصلاح نمایند. ماده 13- هرکدام از دستگاههای مشمول این آییننامه موظفند طی حکمی یکی از معاونان دستگاه را که مسئول اجرای طرح تکریم مردم و جلب رضایت اربابرجوع ، موضوع تصویبنامه شماره 21619/ت26394هأ 1/6/1381 میباشد مسئول پیگیری ، نظارت واجرای این آییننامه نمایند وگزارشهای مربوط را هر شش ماه یکبار به سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور ارایه دهند. سازمان یاد شده پس از جمعبندی ،گزارش دستگاههای اجرایی را تهیه و به رییس جمهور و شورایعالی اداری تقدیم میکند. تبصره 1- به منظور ایجاد هماهنگی بین واحدهای ذیربط در هر دستگاه اجرایی، رفع موانع و مشکلات اجرایی، دریافت گزارشات و پیگیری مستمر اجرایی این آییننامه ، کار گروهی با مسئولیت معاون دستگاه اجرایی موضوع ماده (13) این آییننامه و با عضویت مسئول واحد ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات (دبیرکار گروه) ، مسئول واحد بهبود سیستمها و روشهای اداری، مسئول واحد حراست ، مسئول هماهنگی هیئتهای رسیدگی به تخلفات اداری یا رییس هیئت بدوی (در صورت تشکیل هیئت ) ویکی از بازرسان تشکیل میگردد.
تبصره 2- واحدهای حراست موظفند که نتایج بازرسیها و اقدامات قانونی خود را در خصوص این تصویبنامه به کار گروه یاد شده ارایه نمایند.
ماده 14- سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، وزارت آموزش و پرورش ، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ، وزارت بهداشت و درمان و آموزش و پرورش و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلفند در جهت افزایش آگاهی عمومی مردم از قوانین و مقررات و فعالیتهای انجام شده در جهت اصلاح روشهای مورد عمل و جلب مشارکت مردم برای رفع معضلات موجود، برنامهریزی و اصلاح برنامههای آموزشی معارف اسلامی (فرهنگ سازی) برای دانشآموزان ، دانشجویان، کارگزاران دولت و کلیه افراد جامعه به منظور افزایش مهارتهای رفتاری و تغییر گرایش و نگرش ذهنی وایجاد بسترهای مناسب فرهنگ فساد ستیزی اقدامات لازم را انجام دهند دستگاههای یاد شده ملکف به همکاری با سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور میباشند. ماده 15- مسئولیت پیگیری این آییننامه بر عهده دبیرخانه ستاد ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد خواهد بود دبیر ستاد یاد شده گزاری از پیشرفت کار به رییس جمهور وستاد ارایه خواهند نمود.
ماده 16- کلیه دستگاههای مذکور در ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران – مصوب 1383 – و نیروی انتظامی و کارکنان قوه قضاییه ، بانکها و بیمههای دولتی ، نهادهای عمومی وغیر دولتی و شهرداریها مشمول این آییننامه میباشند.
نظرات شما عزیزان: |
نويسنده: علی نویدی شماره خبر: 631 زمان: 12:51 تاريخ: چهار شنبه 11 ارديبهشت 1392برچسب:آئین نامه پیشگیری و مبارزه با رشوه در دستگاههای اجرایی, موضوع: <-CategoryName->
لينک به
اين مطلب
|
Powered By a.navidi@ymail.com | Template By: alinavidi |